Co zrobić, gdy zauważymy, że dziecko nie chce chodzić do przedszkola? Jakie mogą być pierwsze oznaki tego, że nasze dziecko źle odnajduje się wśród rówieśników? Pierwsze symptomy zauważa się już przy sytuacjach, gdy przychodzimy odebrać dziecko z placówki. Zachowuje się tak, jakby co najmniej przed chwilą wybiegło z klatki z lwem lub odskoczyło od parzącego przedmiotu. Nierzadko takim sytuacjom towarzyszą także łzy oraz ogólne rozdrażnienie i lęk. Pierwszą naszą reakcją powinno być pytanie o to, co się stało, skierowane w pierwszej kolejności do dziecka, a potem do wychowawców i przedszkolnych pedagogów. Niechęć do przebywania wśród innych dzieci może się też przejawiać różnymi porannymi sytuacjami, czyli tuż przed wyjściem do przedszkola. Dziecko krzyczy, płacze, tupie nogami, że nie chce, że nie pójdzie, że się boi, albo że kogoś nie lubi. Pozwólmy dziecku wyładować emocje. Nie powinno ich ono dusić w sobie. Pozwólmy dziecku wyjaśnić powody swojej niechęci. Gdy powie nam, co tak naprawdę sprawia, że jest mu źle w przedszkolu, załagodzenie całej sytuacji stanie się łatwiejsze.
Świat dzieci bywa okrutny
Wiedzą o tym wszystkie dorosłe osoby, które w przedszkolu lub szkole wchodziły w role outsiderów, nieco odsuniętych od grupy. Dzieci czasami ze względu na czyjąś niedoskonałość, pozycję społeczną rodziców, zdolności i drobne wady mogą zmieniać się w małych potworów. Nie każde dziecko ma na tyle silna psychikę, by obok szykan i zaczepek przechodzić obojętnie. Stres zawsze daje o sobie znać. Jeśli Twoje dziecko poskarży Ci się, że ze strony kogoś w przedszkolu, nieważne, czy było to inne dziecko, czy też dorosły pracownik placówki, spotkała je krzywda – koniecznie udaj się z problemem do dyrekcji. Takich zajść, tym bardziej, jeśli wyniknęły ze strony kogoś dorosłego i świadomego, nie można puszczać płazem. Dzieci od najmłodszych lat uczyć należy empatii oraz zrozumienia dla drugiego człowieka. Tylko dobrzy i szeroko wykwalifikowani pedagodzy będą potrafili naprowadzić dziecko na dobre tory nawiązywania dziecięcej przyjaźni. Może w przedszkolu, do którego chodzi Twoje dziecko, pracuje ktoś taki?
Jak wytłumaczyć dziecku, że przedszkole jest ważne?
Bardzo ważną rolę w pozbyciu się przedszkolnej traumy u dziecka jest rozmowa i przebywanie ze sobą już po pracy. Trzeba wytłumaczyć małemu człowieczkowi, że na czas, gdy mama i tata pracują nie pozwala na opiekę w domu, a poza tym każdy musi się też uczyć. Rodzice w pracy uczą się wciąż nowych umiejętności, a dziecko nie może być przecież gorsze i dlatego, by później lepiej sobie w życiu poradzić, kiedy już będzie starsze – idzie właśnie do przedszkola. Małe dzieci rozumieją znacznie więcej, niż nam się wydaje. W prostych, ale poważnych słowach warto wytłumaczyć dzieciom zawiłości polskich norm społecznych dotyczących edukacji. Wiele w naprawieniu sytuacji w grupach przedszkolnych zależy od pedagogów, ich pomysłów i rozwiązań edukacyjnych na to, by łączyć dzieci na zasadzie wspólnoty i przeciwdziałać nieoczekiwanym podziałom.
